Mijn ervaring met een jobgroup en maatje

In 2018 verloor Paudel zijn baan. Op de dag dat wij hem spreken (in 2021) is hij één nacht verwijderd van zijn nieuwe baan. Na 3 jaar zoeken heeft hij beet.

“Na mijn traject bij stichting Jobhulpmaatje heb ik eindelijk een baan gevonden die bij me lijkt te passen.”

Citaat van Paudel

“Ik heb in die jaren veel gesolliciteerd. Na elke afwijzing belde ik om te vragen waarom ik niet werd uitgenodigd. Slechts één keer kreeg ik een eerlijk antwoord: ze zochten iemand die goed Nederlands kon. Twintig jaar geleden kwam ik vanuit Nepal naar Nederland. Sindsdien heb ik altijd in internationale bedrijven gewerkt, waar Engels werd gesproken. Dus het klopt dat ik taalfouten maak in het Nederlands. Nu heeft mijn maatje van stichting Jobhulpmaatje mijn brieven voor me nagelezen. Daar zaten geen taalfouten meer in!”

Als Paudel in 2018 werkloos wordt, heeft zijn vrouw een fulltime baan en neemt hij de zorg voor hun jonge kinderen op zich. “Ik was blij dat we onze jongste niet meer naar het kinderdagverblijf hoefden te brengen. Nu had ik tijd voor haar. Als huisvader deed ik veel: schoonmaken en de kinderen halen en brengen. Dat ging een tijd goed, maar ik kwam toch in een negatieve spiraal terecht. Ik heb niet zoveel vrienden en familie hier. Werk was de plek waar ik mensen ontmoette. Dat miste ik steeds meer. Ik ging wel sporten en ik deed vrijwilligerswerk voor een stichting die actief is in ontwikkelingslanden. Maar toen ik ongeveer een jaar zonder werk zat … Het was gewoon geen leuke tijd. En dat had ook gevolgen voor de sfeer in ons gezin. Ik voelde me slechter en slechter.”

Paudel en zijn vrouw zoeken hulp bij het Centrum voor Jeugd en Gezin (CJG). Ook de werkloosheid van Paudel komt ter sprake.

“Bij CJG hoorde ik voor het eerst over stichting Jobhulpmaatje. Ik deed alles voor een mogelijke baan, wilde alles proberen. Dus ik besloot meteen om het gewoon te gaan doen.”

aldus Paudel

“Ik was boos, verdrietig en gefrustreerd over het vele solliciteren dat steeds tot niets leidde. Als ik weer eens had gehoord dat ze ‘een betere kandidaat’ hadden, en ik zag de vacature de volgende dag gewoon weer online komen… Dan voelde ik me onmachtig. Het had met mijn Nederlandse taalvaardigheid te maken, maar dat kon niet het enige zijn.”

Samen werkt het omdat je dezelfde zoektocht hebt

“Het eerste gesprek met de coördinator maakte me blij: ik kon weer mensen ontmoeten. Ik heb alles verteld. Heel open. Ze stelde voor dat ik mee ging doen aan een training. Een jobgroup, voor mensen die allemaal hun baan zijn kwijtgeraakt. En dat heb ik gedaan.”

In de zomer van 2021 neemt Paudel deel aan de jobgroup. Aansluitend vindt hij een jobhulpmaatje die hem tips geeft en met hem meeleeft. “In de jobgroup ontmoette ik mensen met gelijke problemen. Ze waren net als ik hun baan kwijt en op zoek naar nieuw werk. Ik was de enige met een niet-Nederlandse achtergrond. We deelden veel persoonlijke ervaringen. Ik ben een persoon die graag wil delen met mensen. Dat kon daar. Niet alleen tijdens de bijeenkomsten, maar ook tussendoor. We waren elkaar tot steun. Je voelt dat je niet de enige bent, en je ziet dat anderen het soms nog erger hebben. Dat hielp mij om de positieve kanten van mijn eigen leven te zien.”

Praktische tips bij het werk zoeken

“Ik zag de jobgroup als een nieuwe gelegenheid om dingen te leren. Zoals een sollicitatiegesprek voeren. De vraag ‘wil je iets over jezelf vertellen?’, krijg je in ieder sollicitatiegesprek. Die hebben we in de groep geoefend. Dat heeft me zeker geholpen. De elevator pitch, jezelf presenteren, hebben we stapje voor stapje geoefend. We gaven elkaar dan feedback. Ook hebben we elkaars cv bekeken. Uit de groep komen verschillende ideeën. Dan denk je ‘oh ja, natuurlijk!’. Maar je zou er in je eentje niet aan gedacht hebben. Ik heb geleerd hoe ik het anders kan doen, op basis van voorbeelden uit de groep. Zo kon ik het beter aanpakken.”

“Ik heb altijd in business en financiële functies gewerkt in multinationals. Terwijl ik er als kind van droomde huisarts te worden. En nog steeds wil ik mensen helpen. Ik zou wel in een ziekenhuis willen werken, of als leraar. Dus na jaren zonder succes te solliciteren in mijn vakgebied, dacht ik iets heel anders te gaan doen. Dat werd in de jobgroup eerst ook bevestigd door de interessetest. Werken met mensen, kwam er bij mij uit. Het is goed om te weten waar mijn diepe interesse ligt. Maar een HBO-studie volgen voor een carrière switch is lastig nu. Wie weet in de toekomst. Voor nu besloot ik in de jobgroup om een baan te zoeken in het gebied waarin ik ervaring heb. Ik start morgen in een financiële functie.”

Een maatje met de ervaring van je vakgebied

Zijn succesvolle sollicitatie bij het bedrijf waar hij morgen begint, heeft hij voorbereid met de hulp van jobhulpmaatje Jan. “Eerst heb ik Jan uitgenodigd op de koffie, bij mij thuis. Ik heb toen veel over mezelf verteld. Omdat hij ook een achtergrond in de financiën heeft en goed Nederlands kan, gaf hij echt nuttige feedback. Hij kon mijn vragen beantwoorden. Ik besloot zelf of ik de feedback kon gebruiken. Na het eerste gesprek stuurde ik hem een e-mail met details over het gesprek. Ik gaf hem steeds updates en dan gaf hij tips. Hij leefde mee. Het was fijn om iemand te hebben om dat mee te delen.”

“Je krijgt door de jobgroup veel ideeën en je presenteert je anders. Ik heb er veel van geleerd. Ook van Jan. Een goed voorbeeld is zijn tip om mijn Nepalese afkomst te noemen in de sollicitatiebrief. Uit een andere cultuur komen en je in een nieuwe maatschappij vestigen, laat zien dat je je goed kan aanpassen aan een nieuwe omgeving. Dat je nieuwe situaties aan kan. Flexibel bent. Dat heb ik in mijn brief gezet. Ik zou daar zonder de tip van Jan nooit op gekomen zijn.”

“Dit keer heb ik ook meer onderzoek gedaan naar het bedrijf en de mensen die er werken. Op Facebook zag ik dat de man met wie ik het sollicitatiegesprek zou hebben, vier broers heeft. Ik heb ook vier broers. Dus ik heb in het gesprek een moment gezocht om dat te kunnen zeggen. Dat schept een band.”

“Ik ga voor een Nederlands bedrijf werken, met ook activiteiten in het buitenland. Het product dat ze maken is nieuw voor mij. Dat is interessant, ik kom weer nieuwe dingen te weten. In het sollicitatiegesprek heb ik mijn leidinggevende en één collega al ontmoet. Alles gaat in het Nederlands, terwijl ik altijd alles in het Engels deed. Dat vind ik spannend, maar deze keer heb ik zelf aangegeven dat ik nog nooit in het Nederlands heb gewerkt. Ze weten het.”

“Het is spannend om morgen aan een nieuwe baan te beginnen. Hoe gaat het zijn om weer te werken? Na zolang thuis gezeten te hebben… Het wordt een heel drukke tijd. De kinderen vinden het niet leuk; weer naar de opvang. Maar, ik ben eraan toe. Ik hoop dat er positieve dingen in mijn leven komen.”

“Ik krijg weer contact met mensen. Dat brengt leven.”

zegt Paudel

“Ik ben bereid om vrijwillig te helpen als jobhulpmaatje. Om steun te geven of mijn ervaringen te delen, voor wie dat wil. Een beetje hulp kan een grote steun zijn voor mensen die meemaken wat ik meemaakte.”

(Paudel zijn echte naam is bekend bij stichting Jobhulpmaatje Nederland. Wil je reageren op het verhaal van Paudel? Neem dan contact op met de stichting.)

De ervaring van Jobhulpmaatje Jan over het traject met Paudel

“Voor mij is het een bijzonder traject geweest. Het contact was erg prettig. Ik heb respect voor de houding van Paudel. Zijn flexibiliteit, hulpvaardigheid, positiviteit en doorzettingsvermogen vielen mij op. Dit heb ik hem kunnen teruggeven. Ik denk dat dit kwaliteiten zijn die hem sterk maken. Als persoon en als medewerker van een organisatie.”

“Ik vond het mooi dat ik een bijdrage heb mogen leveren aan zijn vervolgstappen. Dat geeft voldoening. Daarbij was het traject voor mij ook leerzaam. Ik hoorde nieuwe levensverhalen en levenservaringen. Dat is heel verrijkend.”

(De naam van Paudel en Jan zijn in het echt anders ivm privacyredenen.)

Ik wil ook hulp bij het vinden van een baan